Vandaag kwam ik een koppel eekhoorns tegen. Ik wandelde in mijn uppie door hun bos. Ze keken dan ook heel verbaasd en verstoord door mijn passage. Ze klommen omhoog, keerden terug omlaag, sprongen in een andere boom en leken druk te roepen hoe ongehoord ze mijn aanwezigheid vonden.
Ik bedacht me dat deze twee druktemakertjes ook weleens in mijn hoofd wonen. Verstoord worden door de realiteit van de dag. Zo bezig met ontwikkelen, zoeken, creëren om verbaasd en verstoord te reageren als het lijf pijnlijk aandacht vraagt om weer te aarden... tijdens een wandeling in de natuur bvb om dan een koppel eekhoorns tegen te komen...
.