We hebben in onze tuin een prachtige doorgeschoten beukhaagboom staan. Wat ooit een haag was, groeide uit tot deze knoest van een boom. In de winter zie je de takkenstructuur, maar in de lente, op enkele dagen tijd, verandert de boom in een groen gordijn.
De boom huisvest dit jaar een duivenkoppel en krijgt dagelijks bezoek van pimpelmeesjes, koolmeesjes, eksters, soms ook van roodborstjes, merels, vinkjes en musjes. Het is een droom van een boom voor de vogelliefhebber die ik ondertussen ben.
Op het hoekje van de tafel waar mijn schilderijen en illustraties ontstaan, heb ik het beste zicht op onze boom en zijn gevleugelde bezoekers. They keep me going. Ze inspireren me, het gesjirp, hun af en aan vliegen, hun vrijheid,…
Tijdens het vele schilderen en mijmeren, onder de schaduw van onze boom, bedenk ik me dat deze bijzondere Corona tijden me uitdagen om dingen te doen, die ik nog niet eerder deed. Een webinar geven, filmpjes maken terwijl ik schilder, een nieuwsbrief schrijven, kortom, nog meer naar buiten komen met dat waar ik goed in ben, met dat wat ik graag doe. Dat is mijn manier om met deze crisis om te gaan.
Benieuwd hoe jij met deze bijzondere tijd om gaat. Wat ontstaat er bij jou, door jou en in jou?
